Graaff Reinet & Addo

OK, waar waren we gebleven :)
Laatste dagen niet echt de kans gehad om op Internet te geraken;dus… some catching up!

Zaterdag 5/09
Op aanraden van onze vriendelijke ‘Afrikaner’ gastvrouw besloten we dan om toch een township te bezoeken. Ene bewoner, Isaac, zou on seen 2 uur durende rondleiding geven… Lang getwijfeld, want we wouden niet zoals in een soort zoo nr de armoede van de mensen gaan kijken; maar het is een belangrijk punt in de cultuur, en het zou zeer gemoedelijk zijn… Isaac bleek een toffe kerel te zijn, die samen met vrouw en 2 kinderen in de township woonde. We wandelden door zijn buurt, waar iedereen ons natuurlijk aanstaarde terwijl hij het vaak aangrijpende verhaal van de township vertelde. Rondom ons liepen nieuwsgierige kindjes te giechelen en te vragen om op de foto te mogen, Isaac vroeg ons om zed an evt later nr hem te sturen, zodat ze ooit in hun leven zichzelf op foto zouden kunnen zien; ze vonden date en wonder! Kenmerkend voor het bezoek; de inwoners leven soms slechts in een krot van golfplaten of hout, zonder deftige ramen, kindjes lopen blootsvoets rond, mensen hangen al dan niet dronken op de straat, je moet hetzelf gezien hebben om het je voor te stellen, zo schrijnend! Isaac bracht ook wel een beetje de goed nieuws-show; alles was nu veel beter, de overhead zorgde voor nieuwe huizen,… Beetje teveel van het geode, op een bepaald moment kwam ere en razende vrouw tussen onze gesprekken, die vanalles riep nr hem, dat hij loog,… (ze was zel serieus zat!) dus wat nu de waarheid is… Bizarre ervaring… Nadien warden we in zijn gammel huisje uitgenodigd en kletsten we nog wat met zijn vrouw en kindjes. We mogen echt content zijn met ons luxe-leven in het Westen, zo’n ervaring zet je toch met beide voeten op de grond…

Later op de dag reden we nog door een game reserve met in de verte wat antilopen (en dan net verrekijker vergeten!), en gingen we voor een sundowner en een mooie wandeling naar de Valley of Desolation; een grote vallei uitkijkend over de mooie stad Graaff Reinet en de Karoo-vlakte waar we genoten van een schitterende zonsondergang (weeral ;-) ) Later weer een njammie diner (potjiekos van een game dier voor Tim) en dan bed in, op nr de volgende dag!!

Zondag 6/09
Vandaag bezoek aan Addo Elephant Park. Heel druk daar voor onze normen van de laatste 2 weken; het is een van de weinige parken die je vanuit Kaapstad kan doen; en ook een beetje teleurstellend voor ons. We zagen niet zoveel dieren als in de andere parken (wel olifanten off course, struisvogels (dat was nieuw! De beesten zijn enorm!), elanden, schildpadden,… Maar verwend als we zijn hadden we het ondertussen al een beetje gehad. Hoogtepunt van de dag was eigenlijk de overnachting in een safari-tent aan de rand van het park; met terras uitkijkend over de wildernis… Spannend! We zagen in de donker kleine nachtdiertjes over en weer krabbelen, en genoten van een paar mooie nacht-diergeluiden, maar jammer genoeg ook van de TV van onze oude (en waarschijnlijk bijna dove) buren, die deze dus zelf bijhadden! Voor ons was de safaritent een verblijf dicht bij de natuur; zij deden het waarschijnlijk ‘voor de goedkoop’! Tijdens het avondeten op ons terras nog even vertederd door een ons onbekend klein dier (had beetje de snuit van een kat, en de rest van een wasbeer), dat gretig wat vlees van ons aannam! Dit wel na geruststelling van Tim, die bang was dat er een klein vraatzuchtig monster in schuilde dat ons direct in de enkels ging bijten ;-)

Maandag 7/09
Toch nog een beetje triest voor de ontlopen horse riding, besloten we dit in alle vroegte in Addo park nog te doen. Aangezien onze beide paard-ervaring zich beperkte tot ponys op de kermis, was dit wel spannend! Het werd weer een prive-aangelegenheid, en ik vond het een leuke ervaring! De gids zijn Engels was niet zo schitterend, en hij gaf ons ook geen richtlijnen voor met het paard om te gaan, met tot gevolg dat na 5 min Tim en onze gids al van paard wisselden, omdat dat van Tim te nerveus was. Maar het lag blijkbaar niet aan het paard, want de rest van de rit klikte het ook niet echt met het andere paard en Tim, wat hij supererg vond! Niet dat ik iets zag aan het paard,maar volgens de gids was het mijne perfect gelukkig, en dat van Tim te geforceerd… Of dit lag aan het feit dat je max 90 kg mocht wegen, laten we in het midden :) Maar, twas een leuke ervaring, het was tussen het wild, alleen jammer dat we enkel wat springbokken, zebras en struisvogels van ver zagen, en dat we geen olifanten of neushoorns tegenkwamen, wat perfect mogelijk was…. Maar, tijd om naar Tsitsikamma te vertrekken met weeral een ervaring rijker!!!